มันเหนื่อยเหลือเกินที่ต้องรออยู่ฝ่ายเดียว

ฉันไม่เคยเป็นคนอ่อนแอ...
ไม่เคยรู้สึกสูญเสียความเป็นตัวเองเมื่ออยู่กับใคร
แต่กลับต้องรู้สึกว่าทำตัวไม่ถูกและหวั่นไหว...ทุกครั้งที่มีโอกาสได้อยู่ใกล้เธอ..

เพราะรู้ดีว่าเรื่องระหว่างเรามันคงเป็นไปได้ยาก
ฉันจึงเคยลองบังคับหัวใจด้วยการหลอกตัวเองให้ไปรักคนอื่น
แต่ท้ายที่สุดฉันก็พบว่า...ไม่ว่าใครจะแสนดีหรืออ่อนโยนกับฉันแค่ไหน
เค้าก็เป็นได้เพียงแค่เงาหรือภาพสะท้อนที่เป็นส่วนหนึ่งของเธอเท่านั้น
เมื่อได้ทำความรู้จักกันมากขึ้นๆ...จนหัวใจพบว่าเค้าไม่เหมือนเธอ
ความรู้สึกของฉันมันก็เริ่มสั่งให้ตัวเองถอยห่างออกมาและกลับมายืนอยู่ตรงที่เดิม,.

ฉันรู้ว่าเธอเข้าใจว่าฉันรู้สึกกับเธอยังไง...
แต่มันอึดอัดมากรู้มั้ย? เพราะฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
ส่วนนึงในความรู้สึกมันบอกว่าเธอมองฉันและห่วงใยฉันเหมือนคนพิเศษ
แต่อีกส่วนนึงก็กลับบอกว่าเธอกำลังพยายามที่จะถอยห่าง
เพื่อรักษาระยะที่เคยเป็นช่องว่างระหว่างเราให้มันไกลเท่าเดิม.

" เพราะเรามันต่างกันมากเกินไปใช่มั้ย? "

ไม่เป็นไร...
อาจจะมีซักวันที่เธอเข้าใจ...ว่ามีใครเค้ารอเพียงเธอ