วันศุกร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

ให้...แสงสว่าง

ต้องรอไปอีกนานเท่าไหร่---เมื่อไหร่ที่เราจะได้รักกัน...ซักที

อีกนานไหม? ที่เธอจะหันมามองฉัน

1 คนใส่ใจ อีกคนก็ไม่เห็นค่า

ฉันทำดีแค่ไหนไม่เคยอยู่ในสายตา

ร่างสูงๆที่คุ้นเคยกับหัวใจ

ไม่มีแม้แต่จะทักทายตามประสา "คนรู้จัก" ไม่มีแม้แต่เศษเสียวของความห่วงใย จากเขา

อยากกระซิบข้างหูทุกๆวันว่าฉันรักเธอ

แล้วเธอเป็นไคล่ะ ทำไมเขาจะต้องง้อ เธอสำคัญกับเขาแม้เสี้ยวหนึ่งของคนในรูปได้หรือไม่?

I just want to spend Every week,Every day,Every hour with you

แค่แอบรัก...คนที่ไม่มีทางจะรักเธอ แล้วก็เจ็บอยู่คนเดียว เท่านั้นเอง

เห็น...ติดตา และ เจ็บ...ติดใจ

ไม่มีความคิดเห็น: