วันอังคารที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

ทะเลาะกับดาว

เฝ้ามองดูบนท้องฟ้า ทุกคืนยังคอยค้นหาใคร และไม่เคยได้คำตอบ เฝ้ารอด้วยใจช้ำๆ อ้อนวอนให้ดาวช่วยย้ำ..เตือนว่าคงจะมีใครสักคนพรุ่งนี้ไม่เคยได้รู้อีกเลยว่าหัวใจมีเพื่อใครไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยอยากรู้ควรทำแบบไหนยังไงให้ได้มีใครสักคนไว้คอยปลอบใจและพูดคุย ก็อยากถามดวงดาวทุกดวงว่าคนนั้นมีจริงหรือเปล่าบอกได้ไหมให้ฉันได้รู้(รับ)ความจริง ฉันดีไม่พอใช่ไหม รักใครก็เลยต้องช้ำใจมีไหมสักคนที่จะ..รักและแม้ลำบากยังอยากที่จะเฝ้ารอพรุ่งนี้ถ้าเพียงจะรักกับใครคงวุ่นวายข้างในหัวใจระหวาดระแวงกลัวเรื่อยไป ไม่เสียอะไรอีกแล้วเสียใจอย่างนี้ไม่มีอีกเลยน้ำตา ไม่อยากจะต้องคอยช้ำใจ จะมีก็ด้วยไหม ที่นำทางรักฉันที..ได้ไหม ฉันดีไม่พอใช่ไหม รักใครก็เลยต้องช้ำใจสุดท้ายต้องยอมแพ้ความรักจะขอแค่คนที่รักสักคน

รักไม่ได้...

ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ถึงไม่ลืมเธอมีเธอในใจฉันเสมอไม่เข้าใจอยากกอดเธอเอาไว้ สักเท่าไรแต่หัวใจ ฉันก็รู้ดี จูบเธอได้ในฝันเท่านี้ แค่นี้ เพียงข้างในใจ รักไม่ได้ บอกกับตัวเอง หัวใจตัวเองต้องห้ามตัวเอง บอกมันอย่าหวั่นไหวรักเขาไม่ได้ เขาดียังไงชอบเขาเท่าไหร่ก็ต้องหยุดไว้เอง เป็นบททดสอบของเบื้องบน ให้ค้นหาหัวใจส่งมาให้ตัวฉันข้ามไป อยากจะลองใจฉันหรือเปล่าจะได้รู้ว่ารัก ลึกแค่ไหน ให้เห็นเงา สะท้อนหัวใจเก็บเธอไว้แค่ฝัน ได้ไหม เพราะหัวใจฉันก็เสียดาย

วันศุกร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

ให้...แสงสว่าง

ต้องรอไปอีกนานเท่าไหร่---เมื่อไหร่ที่เราจะได้รักกัน...ซักที

อีกนานไหม? ที่เธอจะหันมามองฉัน

1 คนใส่ใจ อีกคนก็ไม่เห็นค่า

ฉันทำดีแค่ไหนไม่เคยอยู่ในสายตา

ร่างสูงๆที่คุ้นเคยกับหัวใจ

ไม่มีแม้แต่จะทักทายตามประสา "คนรู้จัก" ไม่มีแม้แต่เศษเสียวของความห่วงใย จากเขา

อยากกระซิบข้างหูทุกๆวันว่าฉันรักเธอ

แล้วเธอเป็นไคล่ะ ทำไมเขาจะต้องง้อ เธอสำคัญกับเขาแม้เสี้ยวหนึ่งของคนในรูปได้หรือไม่?

I just want to spend Every week,Every day,Every hour with you

แค่แอบรัก...คนที่ไม่มีทางจะรักเธอ แล้วก็เจ็บอยู่คนเดียว เท่านั้นเอง

เห็น...ติดตา และ เจ็บ...ติดใจ

วันอังคารที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

รักต้องสู้ --- กิฟท์ โมโนโทน

รักต้องสู้ --- กิฟท์ โมโนโทน
Artist : กิฟท์ โมโนโทน
Song : รักต้องสู้
Album : 25 ปีมนต์เพลงคาราบาว
เก็บเอาไว้เถอะ เก็บเอาไว้ ยังมีคนต้องการ
ผ่านวันนี้มาจากเมื่อวานยังมีวันต่อไป
แอบเอาไว้เถอะ แอบเอาไว้ดูใจให้นานนานจำเอาไว้
คารมไอ้ที่หวานหวาน ปากและใจต่างกัน
*สักวันหนึ่งคงต้องมาอีกครั้ง สักวันหนึ่งคงต้องไป
สักวันหนึ่ง ถึงแม้บอกว่ารัก อาจจำต้องแยกย้าย
วันนี้เราเจ็บอย่างไง วันต่อไปอาจเจ็บกว่านี้
รักเป็นสิ่งที่ดูว่าดี หากว่ามีแต่ความจริงใจ
**เผื่อเอาไว้บ้าง เผื่อเอาไว้ เตรียมใจไว้สักหน่อย
อันความรักเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อย ในชีวิตคนเรา
เจ็บมาแล้วก็เจ็บไปแล้ว เจ็บมาจนเข้มแข็ง
หลับสักตื่นพักฟื้นเอาเรี่ยวเอาแรง...ต่อสู้ชีวิตกันใหม่
หลับสักตื่น พักฟื้นเอาเรี่ยวเอาแรง...ต่อสู้ชีวิตกันใหม่

วันพฤหัสบดีที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

ให้ก้อนหินที่ไร้หัวใจ

ความเป็นจริงที่เธอยังไม่เข้าใจ
ใครเป็นใครที่เธอควรต้องดูแล
คน ไหนที่ต้องแคร์ แบบไหน
ความในใจ ไม่เคยให้ฉันได้ยินเธอยังเป็น ก้อนหินที่ไร้หัวใจ
เทน้ำรดลงไป ไม่มีรอยให้เห็นใดใด มันเหมือนเดิม
แต่ถามว่ารักไหม เหนื่อยนักแล้วรักไหม
ฉันคงยังมีใจ ตอบว่ารัก
แต่ถามว่าท้อไหมฉันตอบเลยว่ามาก
ยากเย็นจนเกินความเข้าใจ
นาฬิกา ก็เดินไปทุกนาที ใจดีดี ก็ยังคงทุ่มเทไป
คอย หวังว่าเมื่อไร ที่เธอเองได้เห็น ว่าใคร ยังรักเธอ
เทน้ำ รดลงไป ไม่มีรอยให้เห็นใดใด
แต่ถามว่ารักไหม เหนื่อยนักแล้วรักไหม
ฉันคงยังมีใจ ตอบว่ารัก
แต่ถามว่าท้อไหม ฉันตอบเลยว่ามากยากเย็นจนเกินความเข้าใจ
นาฬิกา ก็เดินไปทุกนาที ใจดีดีก็ยังคงทุ่มเทไป
คอย หวังว่าเมื่อไร ที่เธอเองได้เห็น ว่าใคร ยังรักเธอ
แหละวันหนึ่งเธอคงรู้ ว่าใคร ยังรักเธอ...

รักตัวเองให้เป็น

เคยลองรักใครให้ใจวุ่นวาย
เอาตัวและใจให้ไปไม่ยั้ง
แต่ละคนก็ทำให้เจ็บซ้ำ ๆ ช้ำจนใจแทบพัง
หากว่าคุณก็เจอแต่คนที่ไม่จริงใจ
อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันไม่เปลืองหัวใจ

อาจจะมีแค่เหงา เหงาบ่อย ๆ ก็คุ้นกันไป
อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันมันคงไม่ตาย
ช้ำมากไปก็พัก ไม่มีใครรัก ก็รักตัวเองให้เป็น
ดูแลหัวใจให้ใครมากมาย

ลืมไปได้ไงหัวใจตัวเองให้รางวัลกับใจเราเองสักครั้ง
ให้ใจมันครื้นเครงอย่ามัวเกรงและกลัวกับการที่ไม่มีใคร
อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันไม่เปลืองหัวใจอาจจะมีแค่เหงา

เหงาบ่อย ๆ ก็คุ้นกันไปอยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันมันคงไม่ตาย
ช้ำมากไปก็พัก ไม่มีใครรัก ก็รักตัวเองให้เป็น
อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันไม่เปลืองหัวใจอาจจะมีแค่เหงา

เหงาบ่อย ๆ ก็คุ้นกันไปอยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันมันคงไม่ตายช้ำมากไปก็พัก
ไม่มีใครรัก ก็รักตัวเองให้เป็น
ไม่มีใครรัก ก็รักตัวเองให้เป็น

มันเหนื่อยเหลือเกินที่ต้องรออยู่ฝ่ายเดียว

ฉันไม่เคยเป็นคนอ่อนแอ...
ไม่เคยรู้สึกสูญเสียความเป็นตัวเองเมื่ออยู่กับใคร
แต่กลับต้องรู้สึกว่าทำตัวไม่ถูกและหวั่นไหว...ทุกครั้งที่มีโอกาสได้อยู่ใกล้เธอ..

เพราะรู้ดีว่าเรื่องระหว่างเรามันคงเป็นไปได้ยาก
ฉันจึงเคยลองบังคับหัวใจด้วยการหลอกตัวเองให้ไปรักคนอื่น
แต่ท้ายที่สุดฉันก็พบว่า...ไม่ว่าใครจะแสนดีหรืออ่อนโยนกับฉันแค่ไหน
เค้าก็เป็นได้เพียงแค่เงาหรือภาพสะท้อนที่เป็นส่วนหนึ่งของเธอเท่านั้น
เมื่อได้ทำความรู้จักกันมากขึ้นๆ...จนหัวใจพบว่าเค้าไม่เหมือนเธอ
ความรู้สึกของฉันมันก็เริ่มสั่งให้ตัวเองถอยห่างออกมาและกลับมายืนอยู่ตรงที่เดิม,.

ฉันรู้ว่าเธอเข้าใจว่าฉันรู้สึกกับเธอยังไง...
แต่มันอึดอัดมากรู้มั้ย? เพราะฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
ส่วนนึงในความรู้สึกมันบอกว่าเธอมองฉันและห่วงใยฉันเหมือนคนพิเศษ
แต่อีกส่วนนึงก็กลับบอกว่าเธอกำลังพยายามที่จะถอยห่าง
เพื่อรักษาระยะที่เคยเป็นช่องว่างระหว่างเราให้มันไกลเท่าเดิม.

" เพราะเรามันต่างกันมากเกินไปใช่มั้ย? "

ไม่เป็นไร...
อาจจะมีซักวันที่เธอเข้าใจ...ว่ามีใครเค้ารอเพียงเธอ