ภายใต้รั้วแดงขาวพราวคุณค่า พวกเราดาราทุกคนผูกพัน ร่วมฝ่าฟันสร้างสรรค์สิ่งที่ดีดี ให้เกียรติก้องทั่วแผ่นฟ้า นำศักดิ์ศรีสู่ดาราให้รุ่งเรื่อง
ที่ตรงนี้สร้างสรรค์ที่สร้างชีวิต ทุ่มเทอุทิศด้วยใจศรัทธา สร้างสมเรื่องราวต่างๆมากมาย หล่อหลอมจนพวกเราทุกคนได้ดี
*จะจดจำสิ่งเหล่านั้นแม้วันคืนล่วงเลยเท่าไร อยู่ที่ไหนใจเรายังผูกพัน แม้เมื่อใครสักคน ล้มลง โปรดอย่าลืมยังคงมีคนคอยห่วงใย และบัดนี้เราขอสัญญาจะเป็นคนดีดั่งที่เธอตั้งใจ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนเรานั้นคือดารา
และวันนี้ที่เราต้องเดินแยกไป สู่จุดหมายปลายทางที่เราใฝ่ฝัน อยากจะหยุดวันเวลานี้ไว้นานๆ อยากอยู่ใกล้เธออีกครั้ง ความผูกพันจะไม่มีวันลบเลือน
*จะจดจำสิ่งเหล่านั้นแม้วันคืนล่วงเลยเท่าไร อยู่ที่ไหนใจเรายังผูกพัน แม้เมื่อใครสักคน ล้มลง โปรดอย่าลืมยังคงมีคนคอยห่วงใย และบัดนี้เราขอสัญญาจะเป็นคนดีดั่งที่เธอตั้งใจ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนเรานั้นคือดารา ไม่ว่านานเพียงไหนใจเรายังผูกพัน
*จะจดจำสิ่งเหล่านั้นแม้วันคืนล่วงเลยเท่าไร อยู่ที่ไหนใจเรายังผูกพัน แม้เมื่อใครสักคน ล้มลง โปรดอย่าลืมยังคงมีคนคอยห่วงใย และบัดนี้เราขอสัญญาจะเป็นคนดีดั่งที่เธอตั้งใจ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนเรานั้นคือดารา
และวันนี้ที่เราต้องเดินแยกไป สู่จุดหมายปลายทางที่เราใฝ่ฝัน อยากจะหยุดวันเวลานี้ไว้นานๆ อยากอยู่ใกล้เธออีกครั้ง ความผูกพันจะไม่มีวันลบเลือน
*จะจดจำสิ่งเหล่านั้นแม้วันคืนล่วงเลยเท่าไร อยู่ที่ไหนใจเรายังผูกพัน แม้เมื่อใครสักคน ล้มลง โปรดอย่าลืมยังคงมีคนคอยห่วงใย และบัดนี้เราขอสัญญาจะเป็นคนดีดั่งที่เธอตั้งใจ
"ไม่ว่าอยู่ที่ไหนเรานั้นคือดารา ไม่ว่านานเพียงไหนใจเรายังผูกพัน"
วันพฤหัสบดีที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2550
วันเสาร์ที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2550
ความรักกับความผูกพัน
รู้สึกว่า .. คิดถึง .. แล้วมาหา คือ .... รัก รู้สึกว่า .. เคยมาหา .. เลยมาหา คือ .. ผูกพัน
รู้สึกว่า .. อยากให้เวลากันและกัน คือ ..... รัก รู้สึกว่า .. อยากใช้เวลาด้วยกัน คือ .. ผูกพัน
รู้สึกว่า .... ไม่มีนาทีไหนไม่คิดถึง คือ .. รัก รู้สึกว่า .. นาทีไหนที่ว่างจะคิดถึง คือ .... ผูกพัน
ขอบคุณเหลือเกิน .... ความผูกพัน .. ที่ทำให้รัก ขอบคุณเหลือเกิน .. รักที่เป็นมากกว่า .. ความผูกพัน
รู้สึกว่า .. อยากให้เวลากันและกัน คือ ..... รัก รู้สึกว่า .. อยากใช้เวลาด้วยกัน คือ .. ผูกพัน
รู้สึกว่า .... ไม่มีนาทีไหนไม่คิดถึง คือ .. รัก รู้สึกว่า .. นาทีไหนที่ว่างจะคิดถึง คือ .... ผูกพัน
ขอบคุณเหลือเกิน .... ความผูกพัน .. ที่ทำให้รัก ขอบคุณเหลือเกิน .. รักที่เป็นมากกว่า .. ความผูกพัน
วันอาทิตย์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2550
AroMa กลิ่นของความรัก
ทุกครั้งเวลาที่ไม่มีใคร ได้แต่นอนมองดูรูปถ่าย กอดหมอนใบเดิมที่เธอเคยนอนวันนั้น และฉันตั้งใจเก็บมันให้อยู่ดังเดิม อย่างนี้ไปจนตาย แม้ว่าบนเตียงจะไม่มีใคร แต่ก็เหมือนมีเธอข้างกาย กอดฉันเบาๆ เหมือนเคย เพียงได้กลิ่นหอม จากหมอนใบเดิมที่เราต่างเคยร่วมฝัน แค่ได้คิดถึงกันก็สุขใจ กลิ่นของความรัก กลิ่นของความรัก ไม่เคยจะจางหายไป ถึงแม้ว่าวันเวลามันจะนานสักเท่าไหร่ ก็มีเธอไม่รักใคร กลิ่นของความรัก กลิ่นของความรัก มันยังตรึงอยู่ในหัวใจ หอมยิ่งกว่าน้ำหอมของใครคนไหน ไม่มีใครแทนที่เธอ แม้ว่ากลางคืนจะเหงาเพียงใด ต้องจำนอนคนเดียวเรื่อยไป อ่อนล้าในใจเท่าไรเพียงได้กลิ่นหอม จากหมอนใบเดิมที่เธอเคยนอนใกล้ฉัน แค่ได้คิดถึงกันก็สุขใจ กลิ่นของความรัก กลิ่นของความรัก ไม่เคยจะจางหายไป ถึงแม้ว่าวันเวลามันจะนานสักเท่าไหร่ ก็มีเธอไม่รักใคร กลิ่นของความรัก กลิ่นของความรัก มันยังตรึงอยู่ในหัวใจ หอมยิ่งกว่าน้ำหอมของใครคนไหน ไม่มีใครแทนที่เธอ ตั้งแต่เมื่อวันที่เธอจากฉันไป ไม่มีคืนไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ ยังรักยังเป็นห่วงเธอ ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ในทุกลมหายใจจะยังมีเธอเสมอ กลิ่นของความรัก กลิ่นของความรัก ไม่เคยจะจางหายไป ถึงแม้ว่าวันเวลามันจะนานสักเท่าไหร่ ก็มีเธอไม่รักใคร กลิ่นของความรัก กลิ่นของความรัก มันยังตรึงอยู่ในหัวใจ หอมยิ่งกว่าน้ำหอมของใครคนไหน ไม่มีใครแทนที่เธอ
วันอังคารที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2550
สิ่งที่พบเจอมาในระยะเวลาหนึ่ง
เพราะว่าเขาเป็นสิ่งสวยงามในหัวใจ เป็นคนที่แสนดีที่ไม่เคยทำร้าย ทำลายความรู้สึก เป็นความฝันที่อยู่ใกล้เพียงแค่มือคว้าแต่กลับเอื้อมไม่เคยถึง เราจึงเผลอละเมอคิดว่ายังมีความหวังและก็ปล่อยตัวเองให้อยู่กับความหวังลมๆ แล้งๆ ที่ปราศจากอนาคตใดๆ นั้นไปโดยที่ไม่อาจจะตัดใจ
เคยโทษระยะทางว่าเป็นอุปสรรคที่โหดร้าย...แต่จริงๆ แล้ว นั่นคือการหลอกตัวเองชัดๆเพราะพอเมื่อเขามาอยู่ใกล้...อาจจะแค่ตรงหน้า...ก็กลับได้รู้ว่ามันทรมานยิ่งกว่า เมื่อเราต้องฝืนหลับตาลง ไม่สามารถลืมตามามองหน้าเขาได้อย่างที่ควรจะเป็น ทั้งที่จริงๆ แล้ว...คิดถึงเหลือเกินแต่ถ้าหากยังถือเอาความรู้สึกตัวเองเป็นใหญ่ ยังใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล ยังดันทุรังที่จะลืมตาขึ้นเพื่อสบตากับเขา ยังคงยื่นมือออกไปเพื่อจะสัมผัสตัวเขา และยังคง...แผลในวันนี้จะต้องเป็น 'แผลสด' ที่ไม่มีวันแห้งและไม่มีวันตกสะเก็ดตลอดไป!!!
ตัด(สิน)ใจเสียทีเถอะนะ
ในโลกของคนมีความรัก...หนึ่งบวกหนึ่งมีผลลัพธ์เท่ากับหนึ่ง
ในโลกของคนสูญเสียความรัก...สองลบหนึ่งมีค่าเพียงศูนย์
ในโลกของคนแอบรักคนที่มีคนรักแล้ว...หนึ่งบวกศูนย์มีค่าเท่ากับลบหนึ่ง
เคยโทษระยะทางว่าเป็นอุปสรรคที่โหดร้าย...แต่จริงๆ แล้ว นั่นคือการหลอกตัวเองชัดๆเพราะพอเมื่อเขามาอยู่ใกล้...อาจจะแค่ตรงหน้า...ก็กลับได้รู้ว่ามันทรมานยิ่งกว่า เมื่อเราต้องฝืนหลับตาลง ไม่สามารถลืมตามามองหน้าเขาได้อย่างที่ควรจะเป็น ทั้งที่จริงๆ แล้ว...คิดถึงเหลือเกินแต่ถ้าหากยังถือเอาความรู้สึกตัวเองเป็นใหญ่ ยังใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล ยังดันทุรังที่จะลืมตาขึ้นเพื่อสบตากับเขา ยังคงยื่นมือออกไปเพื่อจะสัมผัสตัวเขา และยังคง...แผลในวันนี้จะต้องเป็น 'แผลสด' ที่ไม่มีวันแห้งและไม่มีวันตกสะเก็ดตลอดไป!!!
ตัด(สิน)ใจเสียทีเถอะนะ
ในโลกของคนมีความรัก...หนึ่งบวกหนึ่งมีผลลัพธ์เท่ากับหนึ่ง
ในโลกของคนสูญเสียความรัก...สองลบหนึ่งมีค่าเพียงศูนย์
ในโลกของคนแอบรักคนที่มีคนรักแล้ว...หนึ่งบวกศูนย์มีค่าเท่ากับลบหนึ่ง
วันอาทิตย์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2550
12 สิงหา วันแม่แห่งชาติ
วันนี้เปนวันแม่ ข้าพเจ้าก็มีหลายสิ่งหลายอย่างที่จะบอกแม่ของข้าพเจ้าเหมือนกัน ข้าพเจ้าก็เลยมาเขียนลงบล็อกของข้าพเจ้าเพื่อจะให้แม่ของข้าพเจ้าได้เข้ามาดู
แม่จ๋า...หนูรักแม่นะ หนูขอโทษในสิ่งที่หนูได้ทำอะไร-อะไรที่ไม่ดีลงไป หนูขอโทษที่ทำให้แม่เสียใจ หนูขอโทษที่ทำให้แม่ต้องเสียน้ำตา หนูขอโทษที่พูดไม่ดีกับแม่ไป แต่หนูสัญญาว่าจากนี้หนูจะเป็นเด็กดีของแม่ หนูจะเชื่อฟังแม่ หนูจะไม่ทำให้แม่ต้องเสียใจ หนูจะตั้งใจเรียนเพื่อให้แม่ได้ภูมิใจกับลูกของแม่เหมือนคนอื่นบ้าง ...
หนูขอบคุณที่แม่ทำให้หนูทุกๆอย่าง หนูขอบคุณที่แม่ทำให้หนูเกิดมา
..ควร คิดพินิจให้ดีค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน ..ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝังแต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน บวช เรียนพากเพียรจนสิ้นหยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย ...
หนู รัก แม่ ค่ะ
แม่จ๋า...หนูรักแม่นะ หนูขอโทษในสิ่งที่หนูได้ทำอะไร-อะไรที่ไม่ดีลงไป หนูขอโทษที่ทำให้แม่เสียใจ หนูขอโทษที่ทำให้แม่ต้องเสียน้ำตา หนูขอโทษที่พูดไม่ดีกับแม่ไป แต่หนูสัญญาว่าจากนี้หนูจะเป็นเด็กดีของแม่ หนูจะเชื่อฟังแม่ หนูจะไม่ทำให้แม่ต้องเสียใจ หนูจะตั้งใจเรียนเพื่อให้แม่ได้ภูมิใจกับลูกของแม่เหมือนคนอื่นบ้าง ...
หนูขอบคุณที่แม่ทำให้หนูทุกๆอย่าง หนูขอบคุณที่แม่ทำให้หนูเกิดมา
..ควร คิดพินิจให้ดีค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน ..ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝังแต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน บวช เรียนพากเพียรจนสิ้นหยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย ...
หนู รัก แม่ ค่ะ
วันเสาร์ที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2550
วันศุกร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2550
ถึง...ครูปุ้มสุดสวย
Bonjour tout le monde.Je m'appelle Jidtraporn Chakkham ou Taew.J'ai 16 ans.Je suis élève.Je suis thailandaise.J'habite à chiang mai,en thailande.Je suis une fille unique.
J'aime un ciel bleu
J'aime une mer bleue
J'aime un ciel bleu
J'aime une mer bleue
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)